Bir başkadır Giresunlu olmak. Giresun adını duyunca, “28” yazısını görünce dikkat kesilmektir. Gurbetten sılaya duyulan özlemdir. İşçiysen izin tarihini, öğrenciysen tatili sabırsızlıkla beklemektir. Tatil diye gittiği memleketinde fındık dallarıyla boğuşmak, ağırlığı 25–50 kilogram arasında değişen çuvalları yarışla taşımaktır. Fındık bahçesindeyken karşılıklı silah atışı yapmak ve karşıdaki susmadan susmamaktır. Diğer köylerden gelen silah sesine anında karşılık vermektir. Yaylaları gezip şenliklere katılmak, puğarlardan doyasıya soğuk yayla suyunu içmektir. Dere sesini dinleyerek ilçeden köye yukarı yürüyerek çıkmak, duran minibüslere de “ boyle eyiyuk dayi” deyip yürümeye devam etmektir.
Gurbette de kültürünü yaşatmak, aktarmaktır Giresunlu olmak. Kemençe sesini duyunca yerinde duramayıp harekete geçmek, zaman, mekân ve kişi ayırt etmeden horon etmektir. Yerel otobüsleri çuval ve bidonlarla doldurup kışlık yiyeceklerini gurbete getirmektir. Televizyonda Karadeniz kanallarını ön sıraya koymaktır Giresunlu olmak. Plakasının ya da telefon numarasının sonunu “28” seçmektir. Arabasının camına “ÇOTANAK 28” atkısını asmak, arkasına da çotanak amblemini yapıştırmaktır. Gurbette hemşehrisiyle tanışınca sevinmek, onunla bir şeyler yapmaktır. Yeşil beyazı görünce Giresunspor’u hatırlamaktır. Onun heyecanıyla coşmak; “helal olsun ula yeduğunuz funduklar, helal olsun ula yeduğunuz hamsiler” diye haykırmaktır. Karşılamayla başlayıp horonla hızlanmaktır. Sıcakkanlı olmaktır, diğer insanlara karşı misafirperverliğini göstermektir. Giresunlu olmak pancarla (lahana) mısır ekmeğinin doyumsuz birlikteliğine şahit olmaktır. Yaşadığı olaylar karşısında dik duruşunu ve inatçılığını göstermektir. Yağmurun uşağıdır Giresunlu, çok fazla güneş görmez. Yağmur eşliğinde manzaraya karşı çay içmek ve yağmurun çatıya (çıngıya) vurdukça çıkardığı sesle uyumaktır Giresunlu olmak. Dertli dertli kemençe çalmak efkârlanıp söylemektir.
Giresunlu olmak birlik olmaktır. Bir akraba ya da hemşehrisinin yanına gittiğinde memleketten haber sormak ve memleket havasını yaşamaktır. Daha anlatılmaz yaşanır birçok şeydir… Yazının başında da dediğim gibi bir başkadır Giresunlu olmak. Tarihiyle, geçmişiyle gurur duymaktır. Kurtuluş mücadelesi yıllarında Giresun’dan kalkarak düşmanı önüne katıp bertaraf eden Milis Yarbay Topal Osman Ağa ve gönüllü Giresun uşaklarının kanından olduğu için şeref duymak aynı zamanda bu bilinçle vatanına sahip çıkmaktır.
Giresunlu olmak tarihler yazmaktır. Giresunlu olmak vatanı uğruna memleketinden kilometrelerce uzakta; Afyon’da şehit olmaktır!
Giresunlu olmak; Karadeniz gibi yerine göre durgun ve sakin, yerine göre de hırçın ve asi olmaktır…